Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın yurt dışı gezilerinin nasıl geçtiğini anlamak için kullandığım iki yöntem var. Önce ziyaret edilen ülkenin gazetelerine sonra da ziyaretin Türkiye ile anlaşmazlıkları olan ülkelerdin medya organlarına nasıl yansıdığına bakarım. Yunanistan, İsrail medyası ve Fransız haber ajanslarının yorumlarından yola çıkacak olursam, gezinin son dönemin en başarılı gezilerinden biri olduğunu söylemem mümkün. 

Bunu örneklerle açayım: Time of Israel, Erdoğan’ın gezisi için “Meloni’nin çifte standardı. İsrail’e hayır, Erdoğan’a evet” başlığını attı. Haberde savunma ve ticaret alanındaki iş birliğini ilerletme kararından söz edilmiş ama gerçek karın ağrısını ben yazayım: Roma ile Ankara, Akdeniz’de iş birliği kararı aldı. Başbakan Meloni’nin Türkiye ve İtalya’yı enerjide, özellikle de doğal gazda “stratejik ortaklar” olarak nitelemesi, İsrail’in, Yunanistan ile birlikte kurduğu Türkiyesiz enerji kaynaklarının paylaşımı hayaline bir darbe oldu. Yunanistan’da yayımlanan Kathimerini, İsrail medyasından daha dürüst davranmış.Verdikleri haberde, Erdoğan’ın Akdeniz çağrısı ve İtalya Başbakanı’nın görüşmeden duyduğu memnuniyete dikkat çekmiş. Geziyi en yakından takip eden elbette Ajans France Press oldu. Doğu Akdeniz’de oyun kurucu rolüne soyunan Fransa Cumhurbaşkanı Macron, karakterini iyi analiz eden ve ona göre tavır alan iki liderin, Meloni ve Erdoğan’ın başarılı geçen görüşmesinden haliyle büyük rahatsızlık duymuştur. 

İtalyan medyası için bugünlerin en önemli haberi yeni Papa’nın kim olacağı ve Trump’ın Avrupa’ya uyguladığı tarifeler ama    La Repubblica gibi gündem belirleyici bir gazete bile Türkiye ve İtalya arasında savunma sanayii iş birliğinden uzun uzun söz etme ihtiyacı duydu. La Stampa’dan bir yorum cümlesi de ekleyeyim, “Donald Trump’ın öngörülemezliğiyle karakterize olan mevcut durum gibi bir anda İtalyan ve Türk çıkarlarının birleştiği temel alanlardır.” Roma’dan yükselen sesler de geziden beklenen amacın hasıl olduğunu gösteriyor. 

Hem Türk hem de İtalyan iş insanlarının Türkiye-İtalya İş Forumu’na gösterdiği ilgiyi yerinde izleme şansım oldu. Durduk yere oluşan bir ilgi değil bu. İki ülke arasındaki ticaret hedefi 30 milyar dolar olarak belirlenmişti, hükümetlerin özendirmesi olmadan ulaşılan rakam 32 milyar dolar oldu. Şimdi hedef 40 milyar dolara yükseldi ve iki hükümet de 

bu hedefi destekliyor. Otel lobisinde şahit olduğum konuşmalar, masalara öbeklenmiş iş insanlarının olduğu yerden yükselen kahkahalar bu hedefe kolayca ulaşılabileceğini gösteriyor. 

Türkiye ile İtalya arasında, 1850’lerden beri kurulan ilişkilerde sorunlu çok zamanlar yaşadık. Dünyada ilk hava gücünü kullanan ordu İtalyan Ordusu, dünyada ilk hava hücumuna uğrayan ordu da Osmanlı Ordusu’ydu. Genç cumhuriyetin en fazla mücadele ettiği ülke de İtalya olmuştu. Özellikle 12 Ada ve Mussolini’nin yayılma politikasına karşın Mustafa Kemal Atatürk’ün Ege’deki adacıklara asker çıkardığı bilinir. Meslekteki ilk yıllarımda İtalya’da PKK yapılanması çok güçlüydü, hatırlayın Öcalan, Suriye’den çıktıktan sonra bir dönem de Roma’da yaşamıştı. O devirler geride kaldı. bugün birbirini anlayan ve Akdeniz dayanışması gösteren iki ülke durumundayız. 

Orduları dünyadaki ilk hava saldırısına uğrayan bir ülkenin vatandaşı ve bir Türk vatandaşı olarak küçük bir notla bitireyim: Baykar ile Leonardo’nun yüksek teknoloji kabiliyetlerini bir araya getirmeyi hedefleyen mutabakat zaptı törenini izlerken insan bir garip duygular yaşıyor. Baykar Yönetim Kurulu Başkanı Selçuk Bayraktar ile Leonardo CEO’su Roberto Cingolani’nin neşeli hali bir yanda Trablusgarp Savaşı’na dair aklımda kalanlar diğer yanda döndüm Roma’dan. Zamanın akışında ilginç bir andı doğrusu…